پیر شدم(شعر از اصغراسلامی مُشکنانی)

پیر شدم

من که بیمارم و با درد خودم پیر شدم

از فراق تو چو شیری که زمین گیر شدم

روزگارم شده حسرت ز فراق رُخ تو

از جهان و همه عالم به خدا سیر شدم

صبح تا شام دعا گویم و درحال سجود

ظهر آدینه شد و خسته و دلگیر شدم

چقدر صبر کنم گریه کنم از غم تو

طاقتم طاق شد و عاشق شمشیر شدم

تو چه مه روئی و آن خال لبت ما را کُشت

غرق در جلوه و زیبائی تصویر شدم

مُشکنانی چه بگوید که کلامش گُم شد

سخنم قطع شد و در پی تقدیر شدم

شعر :اصغراسلامی مُشکنانی

مُشکنان 85کیلومتری اصفهان*نائین

کانال تلگرام مُشکنانیها     moshkenaniha@

 http://telegram.me/moshkenaniha